EREMIKON to nic innego, jak uchylenie małego skrawka z życia pustelniczego, który jest wielkim darem w Kościele i dla Kościoła. Eremityzm, zwany dziś także diecezjalnym życiem pustelniczym rozwinął się w Kościele na przełomie III I IV wieku. Na ziemiach polskich sięga samych początków chrześcijaństwa.
Czym jest życie pustelnicze? Kodeks Prawa Kanonicznego przypomina:
Ukryte przed światem życie pustelnika jest milczącym przepowiadaniem Chrystusa, któremu oddał swoje życie, ponieważ jest On dla niego wszystkim. Na tym polega to szczególne powołanie, by na pustyni, właśnie w walce wewnętrznej znaleźć chwałę Ukrzyżowanego.
Jeśli to życie jest ukryte przed światem, dlaczego więc się odkrywa? Zapewne wielu o to zapyta. Eremici każdego tygodnia schodzili z pustelni do wiosek, by tam podzielić się owocem pracy swych rąk. Najczęściej były to wyplatane kosze czy zwijane liny. Przy okazji była to również forma spotkania i modlitwy za tych, których spotykali na swej drodze. Dziś współczesne formy komunikacji pozwalają bardziej strzec milczenia i samotności, bez oddalania się od eremu. Ale pustelnik nie jest sam dla siebie. Jest dla Kościoła, który jest żywy i trwa. To bycie ,,DLA” staje się darem tylko wtedy, gdy pośród wielu obowiązków i spraw MODLITWA I SAMOTNOŚĆ staje w centrum serca i umysłu każdego eremity.
Praca pustelnika służy utrzymaniu się przy życiu i umożliwia pomoc bardziej potrzebującym. Głównym jego zadaniem jest modlitwa. Dlatego Pustelnik nie traktuje pracy jako centrum, lecz jako powołanie człowieka, który odpowiada na Boże dary i włącza się w zbawcze dzieło Chrystusa. W odpowiedzi na to powołanie w pustelni powstają ikony, różańce i czotki. Praca ta, to przede wszystkim spotkanie z Bogiem i z drugim człowiekiem, ale także odpowiedź na wezwanie Reguły Karmelu:
Powinniście także wykonywać jakąś pracę, aby szatan znajdował was zawsze zajętych i nie mógł znaleźć żadnego dostępu do waszych dusz wskutek waszej bezczynności.
Osoby zainteresowane ikonami lub różańcami zapraszam do kontaktu: ikonypustelni@gmail.com