Dzień świąteczny (w Kościele Prawosławnym): 29 czerwca/12 lipca, 1/14 października

Na ikonie Maryja z czułością i miłością pochyla głowę ku Synowi, by doświadczyć Jego obecności i bliskości. Jezus odwzajemnia ten gest, spoglądając Maryi w oczy i jakby zapewniając, że zawsze będzie przy niej. W prawej dłoni Chrystus trzyma zwój Bożego Słowa. Nie sposób nie zatrzymać się nad wzajemnym gestem przytulenia do policzka Matki i Syna…Ten obraz czystej i czułej miłości zaprasza nas do relacji z Chrystusem-przez Maryję, najczulszą z Matek.

Kaspierowska Ikona Matki Bożej uważana jest za jedną z największych świętości południowej Ukrainy.

Pierwsze wzmianki o ikonie pochodzą z końca XVI w. Wówczas to pewien Serb, który osiedlił się w Guberni Chersońskiej przywiózł ją ze sobą z rumuńskiego Siedmiogrodu. Jako świętość rodzinna ikona przechodziała z pokolenia na pokolenie i w 1809 r. przeszła w ręce właścicielki majątku Iwano-Iwanowsk Kaspierowej. Kobieta często modliła się przed mocno zniszczoną już ikoną. Pewnego razu w lutym 1840 r. Kaspierowa nocą długo modliła się. Podczas modlitwy zauważyła, że twarze Bogarodzicy oraz Chrystusa zajaśniały, a następnie cała ikona w sposób cudowny odnowiła się.

Wkrótce stwierdzono też, że stała się źródłem wielu cudów. Zaczęło do niej przybywać z modlitwą coraz więcej pielgrzymów. Ikonę umieszczono we wsi Kaspierowka, jednak nigdy nie przebywała tam długo. Utrwaliła się tradycja corocznego przenoszenia jej 1 października do soboru w Odessie, gdzie pozostaje do paschalnej środy. Na święto Wniebowstąpienia Pańskiego ikona przenoszona jest do miasta Cherson, a stąd 1 sierpnia do Nikołajewska.

(źródło: http://www.lublin.cerkiew.pl)

Ikona Matki Bożej Czułej (Eleusa) – Kaspierowska